1 Şubat 1999'u iyi hatırlıyorum. Ortaokul 1. sınıftaydım ve yağmurlu bir günün sabahında O2nun vefat ettiği haberini alarak yıkılmıştım. Hepimiz gibi benim de çocukluğum da onun şarkıları ile, 7'den 77'ye programı ile geçti. Onun şarkılarıyla, programlarıyla büyüdük. Aslında şanslıyım böyle bir insana yetişebildim diye. İleride inşallah evlatlarıma anlatabileceğim, şarkılarını büyük bir zevkle dinletebileceğim bir Barış Abi gerçeği var.
En baştaki cümleme dönücek olursak, o günlerde şubat tatili ödevi için yazdığım günlüğe baya birşeyler karalamıştım Barış Manço ile ilgili. Baya da bir ağladım o gün. Bir yakınımı kaybetmiş kadar üzülmüştüm daha 13 yaşındaki halimle. Aslına bakarsak tüm çocukların yakını değil miydi zaten?
Hayatımda sevip sevebileceğim en büyük sanatçıyı rahmetle anıyoruz bugün. 7'den 70'e herkese birçok şeyleri 10 , 10 , 10 puan vererek öğreten Barış abi, 12 yıl oldu, biz her gün sütümüzü içtik, arabada arka koltuğa oturduk, büyüdük, adam olduk da sen neredesin?
o programın adı 7'den 77'ye değil miydi yaw?
YanıtlaSilEthemciğim şarkı için teşekkürler... Senin sevdiğin programlardan biriydi Barış Manço'nun proğramı.Programın adını önce doğru sonra yanlış yazmışsın duygusallığından dolayı.Allah rahmet eylesin, yeri doldurulamayan sanatçılardandı. Akılda kalan çok güzel parçaları vardı. Eşeği bile şarkıya katabilen,doğanın tüm varlıklarını canlı-cansız çocuklara sevdiren ender sanatçılardandı.. Ayı Yoginin filmi de vizyondaymıış. Senin adına sevindim.İzle istersen.Evdekivideo kasedini atamadım zaten.
YanıtlaSil